In de beginjaren van de Bijlmer werden er door enthousiaste bewoners diverse clubs opgericht, die hen bij elkaar brachten en bijvoorbeeld actie voerden voor hun eisen. De drie belangrijksten waren de lokale omroep Bijlmer ofwel Lob, de onafhankelijke bewonersorganisatie de OBO en het Huurcomité, dat al snel in handen kwam van de CPN. Het comité streed vooral tegen betaald parkeren en de hoge huren.
LOB en OBO werden ondersteund door de ZOL, een soort opbouwwerkorganisatie, die de SCAB opvolgde. De SCAB moest namens de gemeente de infrastructuur van het onderwijs, het welzijnswerk en bijvoorbeeld de gezondheidszorg op poten zetten, maar werd door de gemeente al snel als te eigenwijs aan de kant gezet.
DE LOB
De Lokale Omroep Bijlmermeer (LOB) , aanvankelijk Zlak tv geheten, was een initiatief van een aantal H-buurt bewoners en de ZOL (Tom van Doormaal), die in 1971 bedachten dat je het per flatgebouw aangebrachte Centraal Antenne Systeem (een verdeelstation ten behoeve van radio- en tv-ontvangst) ook voor eigen uitzendingen zou kunnen gebruiken. Je hoefde alleen maar een slot weg te zagen en in te pluggen. En Bob Vos, werkzaam bij Film en Wetenschap wist hoe dat allemaal moest. Hij sjouwde met een paar maten vanaf zijn werk allerlei apparatuur en kabels naar een collectieve ruimte van Hofgeest en Jan Krol kon een eerste lokale uitzending in zwart-wit presenteren, die in alle vier de H-flats te zien was. De bewoners waren nu eindelijk de baas over een nieuwsvoorziening met bewegend beeld, tot dan geheel in handen van door de staat erkende omroepen. Andere uitzendactiviteiten waren toen nog verboden.
Er kwamen in totaal vier uitzendingen met speciale toestemming van de minister. Ze brachten verrassende onderwerpen als hoe boor je een gat in de keiharde betonnen wand van je woning of het probleem der sleutelkinderen, kinderen die na schooltijd alleen thuis waren, want mama (en papa) was uit werken.
Uiteindelijk kwam er in 1974 toestemming van het ministerie van CRM om twee jaar lang met lokale omroep te experimenteren. Er waren inmiddels nog vijf andere initiatieven zoals in Deventer en Melick-Herckenbos, en de samenleving eiste steeds meer rechten op. Minister Engels gaf ook geld voor apparatuur en personeel.
De LOB maakte vanaf ‘75 twee jaar lang elke zaterdag een live uitzending met een vaste nieuwsrubriek, getooid met de naam ‘Uit de huiskamer’ en dat in een zeer bijpassend decor werd opgenomen. Het programma werd op zaterdag eerst live uitgezonden in de H-buurt en de zondag daarna in de G-buurt. Er kwamen ook speciale uitzendingen per flatgebouw. De Surinamers maakten hun eigen programma’s. Toen de subsidie op was, werd overgeschakeld op radio en tenslotte ging de LOB op in de Bijlmer Audiovisuele Dienst (BAD), een studiootje voor het welzijnswerk.
DE OBO
De Onafhankelijke Bewoners Organisatie werd ‘69 opgericht door tv-regisseur Van Praag, bankier Post, opbouwwerker Tom van Doormaal, Walter Janssen en oud-verzetsstrijder Jan Alberts, die aan het eind van de oorlog was bevrijd uit zijn dodencel. Het was een activistische club die op zaterdag bij elkaar kwam in de kantine van de SV Bijlmer. Harde acties gingen ze niet uit de weg, bijvoorbeeld tegen het ontbreken van voorzieningen als een nachtbus. Uit protest huurden ze een eigen bus en lieten die rondrijden. De hoge parkeergelden voor de garages waren ook een dankbaar onderwerp. Ter protest gingen autobanden in de fik en werd. een speciale LOB-uitzending gemaakt, waarin de acterende hoofdpersonen regelmatig hun strijdlied aanhieven: ‘We zullen ze wel leren, voor zoveel poen parkeren.’
Een ander actiepunt was de strijd tegen de bouw van hoge woontorens aan de Bijlmerdreef, waarbij op Van Doormaals voorstel met nadruk werd gewezen op het ontbreken van een bestemmingsplan voor de Bijlmer. Dat genereerde weer extra verontwaardiging en publiciteit. Het procederen tegen de woontorens liep tot en met de Raad van State en de actievoerders kwamen als winnaar uit de bus. De bonus vn de actie was, dat het bestemmingsplan in ‘75 eindelijk werd gepubliceerd, inclusief paviljoentjes in het maaiveld, die nooit gebouwd zouden worden. .
In de jaren ‘80 richtte het OBO-verzet zich vooral op de onveiligheid in de wijk en op de aanwezigheid van een ‘junkenkeet’ bij Ganzenhoef en werd het een partij van ‘boze bewoners’.
HUURCOMITE BIJLMER
Een andere, veel linksere actieclub was indertijd het door communisten aangevoerde Bijlmer Huurcomité, dat werd beschouwd als een mantelorganisatie van de CPN die toen nog bestond. De strijd draaide vooral om de hoge parkeergelden en de hoge huren. Het comité deinsde er midden ‘70 niet voor terug om staatssecretaris Marcel van Dam van Volkshuisvesting bij hem thuis in Soest ter verantwoording te roepen. Hij was er evenwel niet. De club werd vanaf begin’70 geleid door ruziemaker Niek ten Hagen en die werd weer opgevolgd door welzijnswerker Bas Beekhuizen, die in 1984 afzwaaide. Het Comité bloeide uiteindelijk dood, mede door de teloorgang van de CPN. Het betaald parkeren in de garages was inmiddels opgeheven, nadat eerder het tarief al drastisch verlaagd was van 43 naar 23 gulden per maand. Bewoners die veilig wilden parkeren, kregen de gelegenheid een eigen box te huren of samen met anderen hun wagen achter een gesloten hek te plaatsen. Er kwam in ‘83 eveneens een huurverlaging.
Het afscheid van Bas vond plaats tijdens de opening van het Bijlmer zwembad. Tegelijkertijd werd het eerste bestuur van woning-bouwcorporatie Nieuw Amsterdam voorgesteld, met daarin twee bewoners, die door het wijkopbouworgaan de SWOB waren voorgedragen: Rob van Essen en Annemarie van Roosmalen.
BijlmerMuseum 