Nederland, Amsterdam , 14 december 2011.
Het voormalige pand van de Volkskrant op de Wibautstraat wordt niet gesloopt.
Foto:Jean-Pierre Jans
In de jaren ’50/’60 droomde Amsterdam van een waarlijk nieuw city, waarbij brede straten door Amsterdam getrokken zouden worden en volksbuurten als de Pijp en Jordaan gesloopt. In het verhaal onder deze link wordt in het kort het ontwerp van de Amerikaan Jokinen uit 1962 uit de doeken gedaan. Dat plan werd niet gerealiseerd, zoals ook gebeurde met vele andere city-plannen. Een deel werd echter gerealiseerd, zoals de Nieuwmarkt sloop voor de aanleg van de metro naar Zuidoost, de verbreding van de Wibautstraat tot een vierbaansweg met langszij betonnen hoogbouw (o.a. voor de bladen Trouw, Het Parool en De Volkskrant, en kantoor Publieke Werken) en de bouw van het Caransa-gebouw aan het begin van de Jodenbreestraat (inmidels gesloopt en vervangen door Theaterschool, winkels en woningen). De ontwikkeling van de Bijlmer hoorde ook bij de city-plannen. Door de geplande sloop in de binnenstad – ja, die volksbuurten – waren er vele, nieuwe woningen nodig. Het niet doorgaan van massale sloop – er kwam stadsvernieuwing met gedeeltelijke sloop voor in de plaats – leidde er mede toe dat de Bijlmer vooral het woonadres werd van mensen die in stad nauwelijks een behoorlijke woning konden vinden. Onder hen de migranten uit Suriname en de Antillen. En zij vonden een stad die niet alleen de huizen van de toekomst herbergden, maar ook de autostraat: vier banen breed op hoge dijken en viaducten, veilig en efficient. Na 1992 werden meer dan 7000 van de 13.000 hoogbouw-appartementen gesloopt en het gros van de verhoogde dreven, die bovendien, eenmaal weer op begane grond, versmald werden.
BijlmerMuseum 